Πώς να αναπτύξετε εκπαιδευτικό υλικό σε 9 βήματα;

• ξεκινήσετε χρησιμοποιώντας δημοφιλείς φράσεις ή αποφθέγματα
• δημιουργήστε μια ευφάνταστη συναρπαστική ιστορία ή διηγηθείτε ένα περιστατικό για να παρουσιάσετε το θέμα σας
• χρησιμοποιήστε φράσεις, προτάσεις ή γεγονότα (πχ στατιστικά δεδομένα) που προκαλούν σκέψη και περισυλλογή,  για να αναγκάσετε τους μαθητές να ενδιαφερθούν με το αντικείμενο. Για παράδειγμα ξεκινήστε με την φράση “ Ξέρατε ότι το 1896 οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στην Αθήνα;
• πρωτοτυπήστε. Αντί για συνηθισμένο κείμενο ή βίντεο, ξεκινήστε με ένα δίλημμα ή μια ερώτηση, ζητώντας από τους μαθητές να δώσουν μια απάντηση.  Για παράδειγμα ξεκινήστε με την ερώτηση “Ποιο πιστεύετε πως είναι το ποσοστό των παιδιών που βιώνουν βια εντός της οικογένειας τους;”. Μέσα από την ανατροφοδότηση που θα λάβουν, δύναται να αντιληφθούν ότι η απάντηση που έδωσαν, απέχει παρασάγγας από μια ωμή πραγματικότητα. Έτσι, τους προσελκύετε το ενδιαφέρον και τους καταδεικνύετε την ανάγκη ενασχόλησης με το μάθημα το οποίο έχετε αναπτύξει. 

Αν θέλετε να γνωρίσετε κι άλλες τεχνικές συγγραφής για να τραβήξετε το ενδιαφέρον των μαθητών σας, μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο που έχουμε δημιουργήσει

• μέσα από τη γνωστοποίηση του στόχου και το περιεχόμενο του μαθήματος. Δηλαδή να πείτε στους μαθητές τι περιμένετε από αυτούς. 
• μέσα από ενημέρωση των μαθητών για τα ελάχιστα απαιτούμενα που πρέπει να πετύχουν έτσι ώστε να ολοκληρώσουν επιτυχώς το μάθημα. Η ενημέρωση αυτή περιλαμβάνει πληροφορίες για τους ελάχιστους βαθμούς επιτυχής ολοκλήρωσης, τα χρονοδιαγράμματα παράδοσης εργασιών, καθώς και τα κριτήρια αξιολόγησης τα οποία έχετε θέσει.  

• ερωτήσεις και αναφορές από την αμέσως προηγούμενη διδακτική ενότητα με την οποία οι μαθητές ήρθαν σε επαφή. Εδώ ενσωματώνεται η προηγούμενη γνώση στις τρέχουσες δραστηριότητες
• επιλογή παραδειγμάτων σχετικά με περιεχόμενο που γνωρίζουν ήδη οι μαθητές.

• Προσπαθήστε να ομαδοποιήσετε το περιεχόμενο σωστά, σε μικρές παραγράφους και μικρές προτάσεις, οι οποίες έχουν λογική ροή μεταξύ τους
• Επίσης,  φροντίστε οι περιττές πληροφορίες να αποφευχθούν και να παρουσιάζονται μόνο τα σημαντικά σημεία της γνώσης
• Χρησιμοποιήστε απλή και κατανοητή γλώσσα που ανταποκρίνεται στην ηλικία και το εκπαιδευτικό επίπεδο των μαθητών. Αν είναι εφικτό, αποφύγετε τελείως τη χρήση της παθητικής φωνής
• Χρήσιμο ακόμα είναι να εμπλουτίσετε το περιεχόμενο με εικόνες, ήχο ή ακόμα και βίντεο για να διατηρείτε το ενδιαφέρον των μαθητών. Χρειάζεται φυσικά ιδιαίτερη προσοχή όμως κατά την επιλογή των οπτικών αναπαραστάσεων που επιλέγετε. 
• Μπορείτε ακόμα να δημιουργήσετε σενάρια διακλάδωσης, τα λεγόμενα branching scenarios. Αυτά, δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων για να αντιμετωπίσουν  πραγματικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, αντί να δώσετε μια ερώτηση πολλαπλής επιλογής, η οποία ελέγχει την απάντηση τους για τον τρόπο αντιμετώπισης  ενός περιστατικού βίας, μπορείτε να δημιουργήσετε μια ιστορία υπό τη μορφή σεναρίου. Σε αυτή την ιστορία μπορείτε να περιγράψετε ένα περιστατικό βίας, κι ο μαθητής καλείται να συμμετάσχει στην ιστορία αυτή καθαυτή, μέσα από την ανάληψη ενός ρόλου. Στην ιστορία ο μαθητής καλείται να πάρει αποφάσεις σε μια σειρά επιλογών, οι οποίες καταλήγουν σε διαφορετικά μονοπάτια. Επομένως, τα σενάρια διακλάδωσης προετοιμάζουν τους μαθητές για τα καθημερινά εμπόδια που είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν στο περιβάλλον τους
• Τέλος, προσπαθήστε να τοποθετήσετε τις βιβλιογραφικές αναφορές σε ξεχωριστή ενότητα μακριά από το κυρίως κείμενο. Όταν μιλάμε για προγράμματα elearning, στοχεύουμε στο να δημιουργούμε συνθήκες που αποτρέπουν την γνωστική υπερφόρτωση. Προτιμήστε να μην χρησιμοποιείτε αναφορές που ακολουθούν τα στυλ APA ή  MLA, εκτός αν αναπτύσσετε μαθήματα για φοιτητές πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Αντί αυτών προτιμήστε το στυλ ΙΕΕΕ, το οποίο χρησιμοποιεί αγκύλες και αριθμούς για να κάνει παραθέσεις. 

• εντάξετε οδηγούς βήμα προς βήμα, ιδιαίτερα αν ζητάτε από τους μαθητές να αναπαράγουν κάτι οι ίδιοι
• τους δώστε οδηγίες για το πώς να μάθουν, όπως μέσα καθοδηγούμενες δραστηριότητες ή κοινές παγίδες στις οποίες ενδέχεται να υποπέσουν. Μέσα από την παροχή μαθησιακής καθοδήγησης, τα επίπεδα της μάθησης αυξάνονται αφού οι μαθητές είναι λιγότερο πιθανό να χάσουν χρόνο ή να απογοητευτούν βασίζοντας την απόδοση τους σε εσφαλμένα γεγονότα ή σε φτωχή κατανόηση εννοιών. Για παράδειγμα, εάν τους ζητήσετε να γράψουν ένα δοκίμιο, είναι αναγκαίο να τους προσφέρετε ένα δείγμα για το πώς θα ήταν ένα  τέλειο δοκίμιο για το σκοπό του μαθήματος. Επίσης μπορείτε να τους δώσετε ένα υπόδειγμα δοκιμίου το οποίο είναι ακριβώς το αντίθετο από το ζητούμενο. Το να δώσετε παράδειγμα του τι δεν πρέπει να κάνουν, είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για αντιπαραβολή, έτσι ώστε να αποφευχθούν δυνητικά λάθη.
•  δώσετε συμβουλές για τον σωστό τρόπο με τον οποίο ο μαθητής πρέπει να χρησιμοποιήσει το υλικό που παρουσιάζεται.
• προτείνετε στο μαθητή τι να διαβάσει εκτός πλαισίου μαθήματος καθώς επίσης και να τον ενημερώσετε πόσο συχνά πρέπει να αλληλοεπιδρά με το εκπαιδευτικό υλικό.

• κουίζ πολλαπλής επιλογής
• παιχνιδοποιημένες δραστηριότητες
• παρουσιάσεις εργασιών μπροστά στην τάξη
• εκπόνηση ομαδικών εργασιών,  που απαιτούν την συνεργασία μεταξύ των μαθητών
• προσομοιώσεις, σενάρια, κλπ.

Ειδικά τα σενάρια και οι ιστορίες αποτελούν εξαιρετικές επιλογές. Ο λόγος είναι πως μέσω αυτών δίνετε την ευκαιρία στους εκπαιδευόμενους να εφαρμόσουν τα αποτελέσματα της εκπαίδευσής τους μέσα από μια παραγωγική πραγματική κατάσταση. Η  ενσωμάτωση σεναρίων που μπορούν ή λαμβάνουν χώρα στο πραγματικό κόσμο, επιτρέπει στους μαθητές να δουν πώς η δεξιότητα ή η γνώση που τους παρουσιάζεται, σχετίζεται με τις ανάγκες τους ή θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν μια πρόκληση που εμποδίζει την εργασιακή τους απόδοση.

• oφείλετε να εξηγήστε στο μαθητή γιατί είναι σωστή ή λάθος η επιλογή του
• είναι επιβεβλημένο να του δώσετε συγκεκριμένη καθοδήγηση πώς να αναθεωρήσει τις λανθασμένες επιλογές στις οποίες υπέπεσε.

Αξιολόγηση πριν από την έναρξη του προγράμματος μάθησης (pre-test)

Αυτού του τύπου η αξιολόγηση μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να αναγνωρίσουν ποια πράγματα ήδη γνωρίζουν. Έτσι, είναι σε θέση να επιλέξουν αν θέλουν να παραλείψουν συγκεκριμένες ενότητες του μαθήματος ή να επικεντρωθούν σε συγκεκριμένα θέματα, αγνοώντας αυτά τα οποία ήδη γνωρίζουν. Η συγκεκριμένη αξιολόγηση είναι ιδιαίτερα βολική για την μέτρηση των μαθησιακών στόχων σε επίπεδο κατανόησης της γνώσης, καθώς εύκολα μπορεί να συγκριθεί το επίπεδο του μαθητή πριν την περάτωση του περιεχομένου και μετά. 

Αξιολόγηση μετά το πρόγραμμα μάθησης (post-test)

Αυτή η αξιολόγηση χρησιμοποιείται για να αποδειχθεί εάν οι μαθητές έχουν κατανοήσει το περιεχόμενο που τους δόθηκε και γίνεται αφού έχει ολοκληρωθεί ολόκληρο το πρόγραμμα εκπαίδευσης ή κατάρτισης. Συνήθως είναι απαραίτητα για την παροχή πιστοποιητικού ολοκλήρωσης

Αξιολόγηση μετά από διδακτικές μονάδες (formative assessment)

Στόχος είναι να εντοπιστεί  κατά πόσον ο μαθητής έχει κατακτήσει τη γνώση που παρουσιάστηκε σε μια συγκεκριμένη διδακτική μονάδα (πχ έπειτα από κάποιο Κεφάλαιο ή κάποια Ενότητα).

• Θα ήταν χρήσιμο να συμπεριλάβετε αρχεία (μορφής word, pdf, κλπ) στα οποία περιγράφεται επιγραμματικά αυτή η διαδικασία. Τα λεγόμενα job-aids. Έτσι, ο μαθητής μπορεί να κατεβάσει τα job-aids και να ανατρέξει αργότερα σε αυτά, όταν τα χρειαστεί, μετά το πέρας του προγράμματος  διδασκαλίας. Παρέχοντας αντικείμενα όπως αυτό, γεφυρώνετε το εκπαιδευτικό περιβάλλον στον πραγματικό κόσμο. Για παράδειγμα, υποθέστε πως θέλετε να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης σχετικά με τις αρχές της Πολυμεσικής Μάθησης. Αντί να τους αναγκάσετε να διαβάσουν ξανά τις 12 αρχές του Mayer, μπορείτε να δώσετε εικόνες οι οποίες τις περιγράφουν επιγραμματικά.
• Τέλος η συσχέτιση με το πραγματικό κόσμο μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα από παροχή ευκαιριών στους μαθητές για να αναλογιστούν τι έχουν μάθει έως τώρα. Αυτό γίνεται μέσα από τις ερωτήσεις συλλογισμού (reflection questions) αφού καλούνται να αναλογιστούν πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις γνώσεις ή τις δεξιότητες που τους παρουσιάζονται. Έτσι, τους βοηθάτε να εντοπίσουν τη σύνδεση του υλικού που παρουσιάζεται και του πραγματικού κόσμου.