Το This War of Mine ( ο δικός μου πόλεμος σε ελεύθερη μετάφραση) είναι ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι το οποίο ανέπτυξε η εταιρία παραγωγής 11 bit studios. Το περιβάλλον του παιχνιδιού είναι εμπνευσμένο από τον εμφύλιο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και την πολιορκίαa του Σαράγιεβου η οποία διήρκησε 4 χρόνια στην οποία περίπου 5000 άνθρωποι κυρίως άμαχοι έχασαν την ζωή τους (Kirkpatrick & Schiltz, 2016).


Αυτό το οποίο το καθιστά ξεχωριστό είναι πως σε αντίθεση με τα υπόλοιπα παιχνίδια του είδους τα οποία θέτουν το χρήστη σε θέση πολεμιστή, το εν λόγω παιχνίδι τον τοποθετεί στη θέση του πολίτη και πως εκείνος βιώνει μια εμπόλεμη σύρραξή έχοντας ως κύριο μέλημα του την επιβίωση (Noack, 2014). Ο παίκτης καλείται να διαχειριστεί την επιβίωση μιας ομάδας πολιτών μέσα από την οργάνωση διανομή των διαθέσιμων πόρων όπως καύσιμα, φαγητό, νερό και φάρμακα μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις οι οποίες επηρεάζουν την διάθεση και την ζωτικότητα του κάθε μέλους έως ότου κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός.

Η αλληλεπίδραση η οποία απαιτείται από τον παίκτη δεν σταματάει μονάχα στην καθαρή επιβίωση και στην εύρεση πόρων, αφού του ζητείται να εξερευνήσει τα δικά του ηθικά πλαίσια, όντας επιφορτισμένος με αποφάσεις και κινήσεις οι οποίες επηρεάζουν την ψυχολογική κατάσταση και κατά συνέπεια τις ανάγκες της ομάδας που χειρίζεται. Επί παραδείγματι μπορεί να αποφασίσει να ληστέψει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων πολιτών για να σώσει κάποιο μέλος της δικής του ομάδας, με αποτέλεσμα όμως κάποια από αυτά να επηρεαστούν τόσο αρνητικά από αυτή την επιλογή σε σημείο το οποίο καθίσταται αδύνατη η εύρυθμη λειτουργία της ομάδας, οδηγώντας ορισμένα από αυτά έως και στην αυτοκτονία. Οι παίκτης καλείται να βαδίσει σε ένα τεντωμένο σκοινί ισορροπιών και επιβίωσης, βιώνοντας την φρίκη, την απελπισία και τις ανάγκες των ανθρώπων σε εμπόλεμες συνθήκες.

Παιδαγωγικό Υπόβαθρο του This war of mine 

Αναφορικά με το παιδαγωγικό του κομμάτι ο παίκτης καλείται να αναπτύξει την ικανότητα του να παίρνει αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψη του τα ηθικά ζητήματα που ανακύπτουν. Διαμορφώνει πρακτικές αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον του παιχνιδιού και μαθαίνει μέσα από τις ίδιες του τις πράξεις αναδιαμορφώνοντας τις επιλογές του σύμφωνα με τα λάθη τα οποία κάνει (Auberger, n.d.).

Το This War of Mine προωθεί τον αναστοχασμό μέσα από τον αντίκτυπο που αφήνει η επίτευξη του στόχου του τερματισμού κατά την κατάπαυση του πηρός, δημιουργώντας την αίσθηση της απελπισίας καθώς το τέλος του παιχνιδιού δεν άπτεται των επιλογών του παίκτη, καθώς αυτός είναι επιφορτισμένος μόνο με την επιβίωση όσων περισσότερων μελών της ομάδας του, αίσθηση την οποία βιώνει οποιοσδήποτε άμαχος βρεθεί εν μέσω πολέμου (Toma, 2015). Ό,τι κι αν πράξει, όπως κι αν κινηθεί, άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους και εκείνος καλείται να εξερευνήσει το σημείο που η  ανάγκη για επιβίωση επικαλύπτει την ηθική και τον ψυχισμό του.

Το παιχνίδι είναι διαθέσιμο για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, για συσκευές IOS και Android.

Βιβλιογραφία

Auberger. (n.d.) This War of Mine. Retrieved November 7, 2017, by http://www.playful-pedagogy.org/this-war-of-mine.html

Kirkpatrick, J. & amp; Schiltz, S. (2016). Review – this War of Mine. Retrieved November 7, 2017, by http://www.e-ir.info/2016/02/07/review-this-war-of-mine/

Noack, R. (2014) This war video game is not about the shooters. It’s about the victims.Washington Post. November 21.

Toma, E. (2015) Self-reflection and morality in critical games. Who is to be blamed for war? Journal of Comparative Research in Anthropology and Sociology. 6 (1), 209-224.